بتن های پلیمری انواع بتن پلیمری خواص روش تولید بتن پلیمری کاربرد پلیمر در صنعت ساختمان ویکی پلاست
از جمله پارامترهای مطرح شده می توان به بررسی جذب آب این نوع بتن قالب بتن سپنتا ها پرداخت. جذب آب حجمی اولیه 10 تا 60 دقیقه ، جذب آب حجمی نهائی 7 روزه ، جذب آب مو… پس از اعمال ملات یا بتن اصلاح شده، باید بر سطح آن با چتایی خیس پوشش داده شود و روی آن یک ورق پلاستیکی قرار داده شود. چرا که مواد طبیعی با سیستم‌های آب رسانی سازگار نبوده و برخی اوقات در زمان هیدراته شدن سیمان قلیایی تداخل ایجاد می‌شود. بتنی که به این حالت ساخته می‌شود، در بسیاری از موارد ضعیف‌تر از بتنهای معمولی است.
چون در محیط قلیایی بتنی، کلریدها آزاد و سبب خوردگی میلگردها می‌شوند. ر بتنهای پلیمری برای بهبود برخی از خواص از ترکیبات پلیمری استفاده می‌شود. بازرسی نمونه های پلیمریزه شده غوطه ور به مدت ۴۸ ساعت نشان داد که کل وزن پلیمر حدود ۴.۵ درصد وزن بتن بوده است و به درون مغزه ۳ سانتیمتری میانی نمونه، هنوز نفوذی صورت نگرفته است (بنابر این ۳.۵ سانتیمترعمق نفوذ از هر سطح حاصل شده است). اگر نفوذ نسبتا سریع (در مدت ۱ ساعت) و عین حال کامل، مد نظر باشد، اعضای خشک شده باید قبل از غوطه ور شدن در مونومر باید مکیده شوند. در چنین حالتی، غوطه ور کردن بتن خشک شده در درون مونومر در تمامی طول شب، بدون مکش قبلی آن، موجب می شود که عمق نفوذ، به نصف تا سه چهارم ضخامت، نسبت به سطح ورود مونومر برسد. همانطور که بعدا تشریح می شود، از آنجاییکه کیفیت بتن قبل از نفوذ، از نظر خواص محصول نهایی مهم نیست، هیچگونه مراقبت خاصی در انتخاب مصالح و نسبت اختلاط بتن لازم نیست.
- این موارد تحت عناوین زیر در اینجا مورد بررسی قرار می گیرند، اگرچه برخی از آنها ممکن است در بیش از یک گروه قرار گیرند.
- این نوع بتن به دلیل استحکام بالا و خاصیت شکل پذیری که داراست؛ علاوه بر جلوگیری از خمش سازه، به لحاظ معماری نیز سبک جذابی را به وجود می آورد.
- بتن پلیمری یک نوع بتن رزینی است که از یک چسباننده ی پلیمری ساخته می شود.
- همانطور که می‌دانید بتن از موادی مثل سنگدانه، سیمان و آب تشکیل می‌شود؛ اما بتن پلیمری، فاقد سیمان است.
- ساخت سد، دیواره تونل و ساخت مخازن نگهداری مواد از دیگر کاربردهای این نوع از بتن ها می باشند.
ضمنا بتن های پلیمری جامد نسبت به نیروهای وارد بر سازه نیز عملکرد مناسبی از خود نشان می دهند. به این منظور در ابتدا لازم است تا بتن ها خشک و پاکسازی شده و در نهایت خنک شوند. پس از خنک شدن بتن ها، آن ها را با مواد پلیمری یا مونومرها ترکیب کرده و سپس فرایند پلیمریزاسیون کاتالیتی حرارتی انجام می گیرد.
بتن با پلیمر تزریقی (PIC)
برخی از پلیمرهای تولید شده از طریق فرآیند پلیمریراسیون شامل بتن های پلیمری گوگرد، بتن های باردار، بتن های پلیمری PC و بتن های پلیمر-سیمان هستند. ۵-بکارگیری بتن پلیمری جامد در ساختمان هایی که در معرض عوامل خورنده قرار داشته باشند. بتن پلیمری PC بتنی است که از در متن هم به آن اشاره کردیم و متداول‌ترین نوع بتن پلیمری است که بیشترین استفاده از آن می‌شود.
معایب بتن پلیمری:
تخلخل قدرت مخلوط بتنی را کاهش داده و در نتیجه با کاهش تخلخل، مقاومت آن بیشتر می‌شود. کیدی و همکارانش ترکیبی از چندین اصلاح زیر کار بتن و بتن روکش را تحقیق کرده و نتیجه گرفته اند که فقط زیر کار از نوع MMA (اعم از غوطه ور شده یا تزریق شده) بر اثر جداشدگی ، آسیب ندید و دوام بسیار خوبی در مقابل عمل یخ زدگی از خود نشان داد. در مواردی که هدف اصلی دوام عالی مصالح در برابر سایش، عمل یخ زدگی و تهاجم ناشی از محلول های شیمیایی قوی می باشد، توجه زیاد و ویژه ای به استفاده از PIC شده است. همانطور که انتظار می رود، درزگیری ریز ترک ها و منافذ، تردی ماده را تغییر می دهد. منحنی تنش – کرنش در فشار ، تا حدود ۷۵ درصد بار نهایی، خطی باقی می ماند و میزان انحراف از خطی بودن در هنگام گسیختگی، فقط در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد است.
اما نکته حائز اهمیت اینجاست که ترکیبات پلیمری ویژگی‌های متفاوتی را به بتن می‌دهند. کار با مواد شیمیایی و رزین ها بسیار خطرناک است؛ بنابراین استفاده از ماسک، دستکش و سایر ابزارهای محافظ پوست به شدت مورد نیاز می باشد. در آن زمان بر روی ساختمان هایی که باید رادار نصب می کردند، استفاده از سازه های فلزّی و یا حتّی بتن آرمه ، مشکل ایجاد می کرد، با مسلّح کردن بتن توسّط کامپوزیت های بتنی ، این مشکل برطرف شد. بد نیست بدانیم که معادل فارسی مونومر، تکپار، و معادل فارسی پلیمر، بَسپار است.
در مواردی که از سنگدانه های بسیار ریز استفاده می شود یا سطح مورد نظر دارای تخلخل فراوان است و یا اینکه نرخ تبخیر از روی سطح بتن بسیار سریع اس، می توان از از نسبت های آب به سیمان بالاتری (حتی تا 0/6) نیز استفاده کرد. با توجه به مقاومتی که از سازه ی بتنی انتظار داریم می توان عملیات تزریق را تنها در یک لایه ی سطحی یا در لایه های مختلف انجام داد که نتیجه ی حاصل از تزریق افزایش چشمگیر مقاومت کششی، فشاری و ضربه ای بتن بعلاوه ی بهبود مقاومت بتن است. بتن پلیمری تزریقی بدلیل فرآیند تولید و ترکیبات بکار رفته در آن نسبت به نفوذ مایعات و عوامل مخرب مقاوم است و سطح جذب مایعات در آنها به میزان قابل توجهی نسبت به بتن های معمولی کاسته شده است.
این بتن با افزودن یک پلیمر یا یک منومر (که بعداً پلیمریزه می شود) به بتن تازه، متشکل از سیمان، سنگدانه و آب، ساخته می شود. شیره لاستیک، آکریلیک و استات وینیل، از موادی هستند که به همراه یک عامل ضد کف مصرف می شوند. خصوصیات بهینه بتن از طریق یک تا سه روز نگهداری مرطوب و پس از آن نگهداری در هوای خشک، حاصل می شود.